www.mammaliandaily.com

Oglądałam Festiwal Piosenki w Opolu. Dziwne, bo jestem wielbicielką dobrej muzyki wszelakiej, a siadłam przed telewizorem wyłącznie dlatego, aby obejrzeć występ pewnej znanej mi i lubianej artystki. Jej piosenka akurat niezbyt pasowała do formuły festiwalu, ale wiedziałam, że gra ze świetnymi muzykami i byłam ciekawa, jak to wszystko wypadnie. Wyglądała rewelacyjnie i zaśpiewała świetne, ale tak jak niestety przewidywałam, nie wygrała…bo nie zaśpiewała łatwej piosenki zrobionej pod publiczkę.

Kiedyś taki festiwal w Opolu, czy Sopocie, to było prawie święto narodowe. Pamiętam, że będąc dzieckiem wyczekiwałam wieczora, aby zobaczyć tę wielką galę polskiej piosenki! Teraz, mimo iż muzyka jest ważna w moim życiu, zupełnie nie przykładam wagi do strony muzycznej tej imprezy. Dlaczego? …bo wiem, że wielkich niespodzianek nie będzie. Ot, taka sobie miałka, muzyczna papka. Muzyka dla mas.

Nie wiem dlaczego, ale słuchając kilku piosenek miałam wrażenie, jakbym wciąż słuchała olsztyńskiego Eneja. Modny nurt połączenia folku z popem. Dobry na zakrapiane imprezy. Łatwy, rytmiczny, bez skomplikowanej linii melodycznej. Maryla Rodowicz wyprodukowana przez Donatana (tego od Cleo) też brzmi podobnie…

Na dodatek budzę się dzisiaj rano, a już w internecie trąbią o zakulisowej, opolskiej rozrubie. Wkurzony, pewny swego Donatan (ten od Cleo oczywiście) pobił managera niejakiego Michała Szpaka, który jednak okazał się zwycięzcą. Czytam z niedowierzaniem… Wieści prawie jak z boiska piłki nożnej po przegranym meczu zespołu w piątej lidze. Cóż to za klasa ludzi?

Do zwycięskiego występu Michała Szpaka, nawet nie dotrwałam, dlatego dzisiaj rano nadrabiam zaległości i szukam tego kawałka w internecie. Znajduję w końcu tego dziwnego Szpaka, wydzierającego się w piosence „Jesteś bohaterem”! A to co? Piosenka motywacyjna! A tak swoją drogą, gdyby Michał Szpak zapuścił brodę, mógłby być naszą, rodzimą Conchitą…

Internet wyrzuca mi kolejne info o Donatanie. Ponoć na wieczornym koncercie w Opolu wystąpił w tej samej koszulce, w której był na przedpołudniowym koncercie w innym mieście. Poczułam prawie zapach potu…

Może festiwal opolski był kiedyś świętem polskiej piosenki? Może wylansowano tam wielkie przeboje, które śpiewano potem na każdej imprezie w tym kraju? Teraz może z przesytu imprez tego typu, może z powodu konsumpcjonizmu społeczeństwa i nawrotu popularności kultury disco polo, która z dobrą muzyką ma niewiele wspólnego, jakość serwowana nam na festiwalu pozostawia wiele do życzenia.

Zupełnie jak w tej reklamie sponsora, emitowanej tuż przed telewizyjną relacją z festiwalu! Najpierw naszym oczom ukazuje się ujecie w którym śliczne, żwawe świnki patrzą radośnie na widza. Każdy już prawie chciałby wziąć na wychowanie taką śliczną świnkę i traktować ją z miłością, jak każdego, domowego pupila…ale w kolejnym ujęciu widać tylko kiełbasy i szynki zrobione z tych świnek i radosnego hodowcę z rodziną, który mówi, że zjada tylko mięso z własnych świnek.

Nasze rodzime gwiazdy show biznesu są jak ta wielka rodzina, która zjada sama siebie w pędzie za popularnością i rozgłosem. A co na to widz? Patrząc na to wszystko, odechciewa mu się tego bratobójczego, muzycznego pasztetu…